برنده سفر فضایی اسپیس ایکس به علت اضافه وزن از این سفر بازماند - مرکز فروشگاهی

به گزارش مرکز فروشگاهی، ایسنا: برنده بلیط قرعه کشی پرواز سرنشین دار اسپیس ایکس به علت داشتن اضافه وزن نتوانست در این سفر حضور داشته باشد.

به گزارش دیلی میل، سفر به فضا، رویایی است که بسیاری از مردم آرزوی رسیدن به آن را دارند. این رویا برای یک نفر تقریبا به واقعیت تبدیل شد؛ تا زمانی که او روی ترازو پا گذاشت.

کایل هیپچن (Kyle Hippchen)، خلبان 43 ساله اهل فلوریدا، از برنده شدن یک بلیط قرعه کشی برای حضور در ماموریت اینسپیریشن 4 (Inspiration4) طی نخستین پرواز گردشگری اسپیس ایکس (SpaceX) بسیار خشنود شد اما وزن او که حدود 149 کیلو بود، از حد مجاز اسپیس ایکس که کمتر از 113 کیلو بود، فراتر رفت.

صندلی او به کریس سمبروسکی (Chris Sembroski)، هم اتاقی اش در دوره دانشگاه رسید. سمبروسکی، 42 ساله و یک مهندس علوم داده در واشنگتن است. هیپچن از یک بالکن در جایگاه ویژه، مراسم پرتاب را دیدن کرد.

درد از دست دادن سفری که فقط یک بار در زندگی پیش می آید، هنوز برای هیپچن از بین نرفته است. هیپچن گفت: این ماجرا برای من خیلی درد دارد. من به شدت ناامید شدم اما به هر حال، این اتفاق اتفاق افتاده است.

هیپچن اخیرا داستان خود را طی نخستین بازدید خود از مرکز فضایی کندی (Kennedy Space Centre) ناسا پس از موشک سواری از دست رفته اش به اشتراک گذاشته است. او در خصوص رویاهای خود و بعلاوه از زمانی صحبت کرد که متوجه شد از محدودیت وزنی 113 کیلویی اسپیس ایکس بالاتر رفته و سفر را به شخصی پیشنهاد داد که می دانست این پرواز برای او به همان میزان ارزش دارد. چهار ماه بعد، او حدس می زد که احتمالا کمتر از 50 نفر می دانند که او برنده واقعی بوده است.

هیپچن و سمبروسکی در دوره دانشگاه، هم اتاقی بودند و در دانشگاه علوم هوانوردی امبری ریدل (ERAU) تحصیل نموده اند. آنها با سایر دانشجویان حوزه علوم فضایی، برای پرتاب شاتل های ناسا به سوی جنوب می رفتند. بعلاوه آنها از اعضای یک گروه حامی فضایی بودند و برای پیشبرد سفرهای فضایی تجاری به واشنگتن رفتند.

هنگامی که جارد آیزاکمن (Jared Isaacman)، بنیان گذار و مدیر عامل شرکت Shift4 Payments، یک صندلی را در پروازی که از ایلان ماسک خریداری نموده بود، قرعه کشی کرد، هیچ کدام نتوانستند مقاومت نمایند. ذینفع این قرعه کشی، بیمارستان تحقیقاتی بچه ها سنت جود (St. Jude Childrens Research Hospital) بود.

با وجود 72 هزار ورودی در قرعه کشی فوریه گذشته، هیپچن و سمبروسکی فکر نمی کردند که برنده شوند و به همین علت، یکدیگر را از این موضوع باخبر نکردند.

هیپچن در اوایل ماه مارس، ایمیل هایی را برای جستجوی جزئیات درباره خود دریافت کرد. آن موقع بود که او متن مسابقه را خواند و فهمید که وزن برنده باید کمتر از 113 کیلو باشد. او به گروه برنامه ریزی گفت که میخواهد کناره گیری کند و تصور می کرد که تنها یک نفر از گروه بزرگ فینالیست ها است. هیپچن در انبوه ایمیل ها و تماس های بعدی دریافت که برنده شده است و شگفت زده شد.

با برنامه ریزی برای پرتاب در ماه سپتامبر، جدول زمانی محدود بود. اسپیس ایکس که کار خود را در زمینه پرواز انسان ها تازه شروع نموده بود، باید میزان گیری نخستین مسافران خود را شروع می کرد تا لباس های مخصوص پرواز و صندلی ها را آماده کند.

هیپچن به عنوان یک مهندس هوافضا و خلبان می دانست که محدودیت وزن، یک مشکل ایمنی برای صندلی ها است و نمی توان آن را نادیده گرفت. وی در این باره گفت: من کوشش کردم تا بفهمم که چگونه می توانم در عرض شش ماه، 36 کیلوگرم از وزن خود را کم کنم. اگرچه این کار ممکن است اما سالم ترین راهکار نیست.

آیزاکمن گفت: تمایل کایل برای هدیه دادن صندلی خود به کریس، یک سخاوت باورنکردنی بود.

هیپچن در ماه آوریل به گروه پیوست تا پرتاب فضانوردان به ایستگاه فضایی بین المللی را دیدن کند. سمبروسکی برای قدردانی پیشنهاد داد که بعضی از وسایل شخصی هیپچن را به فضا ببرد.

سمبروسکی پیش از رفتن به کپسول دراگون اسپیس ایکس، از سنت پیروی کرد و از تلفن بالای برج پرتاب برای برقراری یک تماس اختصاصی استفاده کرد. او با هیپچن تماس گرفت و یک بار دیگر از او تشکر کرد. وی در این تماس گفت: من همواره قدردان تو خواهم بود.

اگرچه هیپچن نتوانست زمین را از مدار ببیند اما حدود 10 دقیقه بی وزنی را تجربه کرد. او طی پرواز سمبروسکی، در یک هواپیمای ویژه با جاذبه صفر، به دوستان و خانواده مسافران پیوست.