شکار و مرض خوری!

به گزارش مرکز فروشگاهی، پرونده شکار حیوانات زبان بسته طبیعت سال هاست برای انسان های متمدن بسته شده است و آنها به این نتیجه رسیده اند که با این همه پرورش دهنده گوشت، دیگر نیازی به شکار نیست. اما هنوز عده ای دست بردار نیستند.

شکار و مرض خوری!

به گزارش مرکز فروشگاهی، تحقیقات نشان می دهد که در کشورمان، افرادی مشتریان پر و پا قرص گوشت حیوانات وحشی هستند که تصور می نمایند گوشت این حیوانات سالم تر است. اما نیست! توهم سالم بودن گوشت حیوانات وحشی، باعث شده که همیشه عده ای خودخواه دست به جیب شوند و شکارچیان سودجو هم دست به ماشه. در این گزارش باداوود رفیعی، فوق تخصص تغذیه و رژیم درمانی و محقق برتر در زمینه مضرات، امراض و بیماری های گوشت حیوانات وحشی همراه شدیم. این محقق در ادامه آخرین نتایج دانشمندان در زمینه گوشت حیوانات وحشی را در اختیارمان می گذارد و به ما می گوید چرا گوشت حیوانات وحشی سالم نیست!؟

آلودگی سربی

بیشتر حیوانات وحشی با گلوله های سربی شکار می شوند. به گفته محققان، کشتار حیوانات با گلوله سربی، گوشت حیوان وحشی را آلود می نماید: ذرات گلوله های سربی در گوشت شکار باقی می ماند.

این ذرات به قدری ریز است که حتی اگر زیر دندان تان هم برود متوجه آن نخواهید شد. تغذیه از گوشت آلوده به سرب باعث می گردد که سرب وارد خون انسان گردد. این اتفاق، غلظت سرب را در خون بالا می برد.

غلظت بالای سرب در بدن، اول از همه کلیه را هدف قرار می دهد و بعد سیستم ایمنی بدن را. آلودگی سربی برای زنان باردار و بچه ها چندین برابر خطرناکتر است. بدتر از همه این است که مسمومیت و آلودگی ناشی از سرب هیچ علائمی ندارد و زمانی تشخیص داده می گردد که کار از کار گذشته است.

آلودگی های عفونی

گوشت حیوانات اهلی و پرورشی در محیطی به دور از آلودگی های عفونی نگهداری می گردد. این فقط به خاطر سلامت مصرف نمایندگان نیست، پرورش دهندگان مجبور هستند که اینگونه آلودگی ها را از دام و یا طیورشان دور نمایند. در غیر این صورت، تلفات و خسارت مالی جبران ناپذیری متحمل می شوند. پرورش دهندگان برای فرار از ضررهای مالی و تلف شدن سرمایه شان، به طور مرتب با برنامه ریزی اصولی زیر نظر کارشناسان، اقدام به واکسینه کردن و دارودرمانی دام ها و طیور اهلی می نمایند. مساله بعدی فیلتر کشتارگاه بهداشتی است.

برنامه ای که حالا حتی در بیشتر کشورهای دنیا سوم هم اجرا می گردد. حیوانات اهلی و پرورشی به کشتارگاه انتقال داده می شوند و اگر دچار بیماری عفونی باشند(علائم آن شاخص است) از کشتار آن خودداری می گردد، چراکه لاشه عفونی، همه گوشت های سالم را آلوده می نماید. حالا تصور کنید که حیوانات وحشی بدون همه استانداردهای بهداشتی معدوم سازی، حمل و بسته بندی می شوند. این در حالی است که حیوانات وحشی به خاطر گستردگی زیست بوم و ارتباط با دیگر حیوانات حیات وحش (گوشتخواران آلوده ای مثل روباه، گرگ، کفتار و...) بیشتر از حیوانات اهلی در معرض آلودگی های عفونی هستند.

آلودگی های سمی و شیمیایی

حیوانات وحشی در قرن 21 در محیط هایی زیست می نمایند که آلودگی های خطرناکی آنها را تهدید می نماید. هر پرنده وحشی یا پستانداری به راحتی در مقابل آفت کش های شیمیایی مزارع، قارچ کش ها، صنایع پتروشیمی، پالایشگاه ها و... قرار می گیرد. حیوانات وحشی در این محیط های خطرناک در زباله های سمی در پی غذا هستند و بی شک در معرض آلودگی های سمی و شیمیایی قرار می گیرند.

این مواد سمی خطرناک به وسیله تغذیه وارد بدن حیوانات می گردد و تغذیه انسان از گوشت آنها می تواند سرمنشا بسیاری از بیماری های ناشناخته گردد. بارها رخ داده که افرادی با مصرف گوشت های حیوانات وحشی آلوده، به بیماری خاصی مبتلا شده اند که تشخیص این بیماری ها بسیار مشکل و گاهی غیر ممکن بوده است.

آلودگی ویروسی و انگلی

95 درصد حیوانات وحشی به بیماری های ویروسی و انگلی دچار هستند. مثلا در بدن بزهای وحشی و گوزن ها یک نوع باکتری مولد سل زیست می نماید. این باکتری عامل خیلی از بیماری های ویروسی و انگلی است. حیوانات وحشی با وجود این بیماری ها می توانند به حیات شان ادامه بدهند اما وقتی شکار می شوند گوشت آنها آلوده به این بیماری هاست. این امراض باعث ایجاد بیماری های مختلفی در روده و معده انسان می گردد. موضوع بعدی ویروس های هاری هستند که بیشتر پستانداران در حیات وحش به آن مبتلا هستند. مصرف گوشت حیواناتی که به این ویروس مبتلا هستند بسیار خطرناک است. این ویروس با پختن گوشت هم از بین نمی رود و انسان را نیز آلوده می نماید.

مسمومیت کشنده در پرندگان آبزی

این مورد مخصوص هواداران گوشت پرندگان وحشی است. به خصوص کسانی که مشتریان پر و پا قرص بازار غیرمجاز فروش پرندگان فریدونکنار هستند. تحقیقات نشان داده که بعضی از پرندگان وحشی با سم باکتری کلستریدیوم بوتولینوم دچار یک بیماری عجیب و فلج نماینده به نام بوتولیسم می شوند. این سم به وسیله خوردن گوشت پرندگان و زخم وارد بدن انسان می گردد. از همه خطرناک تر این است که با پختن گوشت پرندگان هم این سم از بین نمی رود. عوارض ناشی از این سم، بستگی زیادی به شرایط خاص جسمی هر فرد دارد. این مسمومیت می تواند برای افراد ضعیف کشنده هم باشد.

شاید بعضی بگویند بارها از گوشت حیوانات و پرندگان وحشی تغذیه نموده اند و دچار چنین بیماری هایی نشده اند اما واقعیت این است که حیوانات وحشی در شرایط زیستی کنترل نشده ای، زیست می نمایند و مصرف گوشت آنها خطرات خاص خودش را دارد. به همین دلیل می توان گفت که گوشت شکار نه تنها سالم نیست بلکه می تواند برای انسان ها بسیار خطرناک هم باشد.

منبع: سرنخ. دوهفته نامه حوادث و شگفتی ها. شنبه1 اسفند 1394.

منبع: همشهری آنلاین

به "شکار و مرض خوری!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "شکار و مرض خوری!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید